ارزیابی روش‏های مولکولی pcr و xenodiagnosis برای تعیین آلودگی کنه‏های نرم اورنیتودوروس تولوزانی به بورلیا پرسیکا

هدف: تب راجعه کنه‏ای بیماری حاد عفونی است که توسط اسپیروکتی به نام بورلیا پرسیکا ایجاد و توسط کنه‏های نرم اورنیتودوروس تولوزانی منتقل می‏شود. این بیماری در خاورمیانه و نیز مناطق زیادی از کشور ایران دیده می‏شود. یکی از مشکلات موجود درباره این بیماری تعیین آلودگی در کنه‏ها برای تعیین ناقل بیماری است که به روش کلاسیک گزنودیاگنوزیز انجام می‏شود که عبارت است از خون‏دهی کنه‏ها روی حیوان حساس آزمایشگاهی و بررسی میکروسکوپی خون حیوان پس از 7-14 روز، که روشی ناکارامد و طولانی مدت است. در این مطالعه کارایی دو روش مولکولی pcr و کلاسیک گزنودیاگنوزیز برای تعیین آلودگی کنه‏های اورنیتودوروس تولوزانی به بورلیا پرسیکا مقایسه شده است. مواد و روش‏ها: نمونه‏های کنه از مناطق شمال غرب کشور جمع‏آوری و روی خوکچه هندی آلوده به بورلیا خونخواری نمودند. برای آزمایش‏های کلاسیک پس از هضم کامل خون، این کنه‏ها مجدداً روی خوکچه‏های سالم خونخواری نموده و پس از 5 تا 14 روز، آلودگی خون آن‏ها به بورلیا با بررسی‏های میکروسکوپی مشخص شد. برای pcr، dna بورلیا همراه با dna کنه‏ها استخراج و به کمک آغازگرهای اختصاصی ژن 16s-rdna، ژنوم بورلیا تکثیر و سپس تعیین توالی شد. در این مطالعه همچنین تأثیر جنس کنه (ماده و نر)، گذشت زمان و حداقل آلودگی لازم برای عملکرد pcr ارزیابی شد. نتایج: بررسی‏های مولکولی به کمک آغازگرهای اختصاصی ژن 16s-rdna نشان داد که روش pcr می‏تواند آلودگی را در تمامی کنه‏های آلوده مشخص نماید در حالی که روش کلاسیک قادر به تشخیص آلودگی در (3/13 درصد) نمونه‏های آلوده بود. جنس کنه (ماده و نر) و گذشت زمان پس از خونخواری (بلافاصله تا هضم کامل خون) تأثیری بر نتایج واکنش pcr نداشت. ضمن این‏که وجود یک بورلیا کافی بود تا نتیجه واکنش pcr مثبت شود. نتیجه‏گیری: این مطالعه اولین ارزیابی تشخیص مولکولی عامل تب راجعه بومی به روش pcr در ایران است و به لحاظ سرعت، دقت و کارایی بالا می‏تواند جایگزین روش کلاسیک شود و برای تشخیص آلودگی در ایران و سایر مناطق آلوده در خاورمیانه توصیه شود.